Monday, March 25, 2013

လိုတာျဖည့္ေပးေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားမ်ား



မိသားစုအေၾကာင္းေလးေတြေတာင္ မေရးျဖစ္တာၾကာျပီ  ထူးထူးျခားျခား  အေျပာင္းလဲေတြမရွိတာေၾကာင့္လည္းပါတယ္ ။ ခုေတာ့ေရးစရာေလးေတြ ေပၚလာျပန္ျပီ ။ ကိုယ္က  အငယ္ဆံုးသာဆိုတယ္  ဆရာၾကီးနည္းနည္းဆန္တယ္  ျပန္မေျပာရဲလည္း တိ္တ္တိတ္ကေလး ေတာ္လွန္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ အေမ့ကို တိုင္တယ္  “ေမ့....ကိုၾကီးက သားေရာက္ေနတာသိသားနဲ႕ နည္းနည္းပါးပါးလာ ျပီး ၾကည့္ရွဳ႕မယ္မရွိဘူး  သူက မအားတာက မ်ားတယ္ ”  စိတ္ေကာက္တ့ဲ ေလသံနဲ႕ အေမ့ကိုတိုင္ေတာ့ အေမဆိုေတာ့လည္း မွ်ေတြးေတြးေပါ့ ။ “သားရယ္ သူမအားတာေနမယ္  အလုပ္ေတြမ်ားေနလားမွမသိတာ  သား သြားလိုက္ေပါ့ ”  လို႕ေျပာတုန္းက ဖုန္းတစ္ဖက္ကေန အေမကေတာ့ လုပ္ျပီ   က်ေနာ္ၾကီးပဲ အရွံဳးဆိုျပီး  အနိုင္အရွံဳးေတြ တြက္တတ္ေသး ။

သူတို႔ကလူေဟာင္းဆိုေတာ့  ေနရာေဟာင္းရဲ့ အထာကိုကြ်မ္းတယ္ ။ကုိယ္ကေတာ့ လူသစ္  ပထမေတာ့  ဘယ္သူ႕မွ အားမကိုးဘူးေပါ့  ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုျပီး ေတြးထားေပမယ့္  ကိုယ္တကယ္ အခက္ၾကံဳတဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ့္ေသြးသားအရင္းေလာက္ ဘယ္သူမွ ကိုယ့္အနားမွာ မရွိၾကပါဘူး ။ ကိုၾကီး အိမ္ကို   သြားလည္တဲ့ေန႕က  ဘာမွ ဖုန္းၾကိဳမဆက္ပဲသြားတာ ။ အလုပ္ပိတ္ရက္မွာ နားေနတဲ့ သူက  ကိုယ့္ကိုျမင္ေတာ့ အံ့ၾသသလိုလိုနဲ႕ ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ စိတ္ဆိုးစရာ  စိ္တ္ေကာက္စရာရွိျပီဆို ဖုန္းအဆက္သြယ္မလုပ္ပဲ တစ္ေယာက္တည္းေနပစ္လိုက္ေကာ ရန္လည္းမျဖစ္ စကားလည္းမမ်ားပဲ  အၾကာၾကီးအဆက္ျပတ္ေနၾကတာမ်ိဳး  အေမကေတာ့  ခဏခဏကိုေျပာတာ “နင္တို႕ကလည္းဟယ္ သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ကိုမရွိၾကဘူး ” လို႕ ဆူတယ္  ။ ညီအစ္ကိုေတြ  ျပန္ေတြ႕တဲ့အခါက် ေအးေဆးေနတာပဲ ။ အဲ့တာေၾကာင့္ အေမ့ကို ခဏခဏေျပာတာ ကိုၾကီးနဲ႕ အစ္ကိုငယ္ မေတြ႕ၾကတဲ့အခါ  အေမက စိတ္ညစ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္  က်ေနာ္က ျပန္ အားေပးရတယ္ ““ အေမကလည္း သူတို႕ညီအစ္ကိုေတြက  မေတြ႕ခင္သာ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္နဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါက်  ဘာမွလည္း မဟုတ္ဘူး လိုက္ျပီး စိတ္ညစ္မေနနဲ႕””  လို႕  ေျပာရတယ္ ။ အဲ့လိုပဲ  က်ေနာ္နဲ႕ေတြ႕တဲ့အခါလည္း  ဘာမွလည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး စိတ္ဆိုးစရာေတြဆိုတာ ဘယ္နားေရာက္မွန္းမသိ ။

က်ေနာ္ေရာက္ေတာ့   အိပ္ေနတဲ့သူ႕ကို “ေနမေကာင္းလို႕လား” ဆိုျပီး အနားသြားေမးေတာ့  မဟုတ္ဘူးတဲ့ ျပီးေတာ့ ပြပလဲ  ေနတဲ့ အခန္းထဲ  ကမန္းကတန္းလိုက္သိမ္းေနတယ္ ။ က်ေနာ္က ရွဳပ္ပြေနတာ  မၾကိဳက္တတ္မွန္းသိေတာ့ ျပီးေတာ့ သူ႕မိန္းမကို  ဖုန္းဆက္ေနတာၾကားတယ္ ““ နင့္ေမာင္ေရာက္ေနတယ္ ျမန္ျမန္ျပန္လာအံုး စားစရာလည္း ဘာမွမရွိ  အိမ္လည္း ပြ ေနတယ္ ”  တဲ့ ။ သိပ္မၾကာခင္ သူ႕မိန္းမ ေရာက္လာေတာ့  က်ေနာ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေလးေတြ  ျမန္ျမန္ခ်က္လို႕  ညီအစ္ကိုေတြ ထမင္းလက္ဆံု မစားရတဲ့ ရက္ေတြကို မရီးက သင့္ျမတ္ေစခဲ့တယ္ ။ျပီးေတာ့ မရွိတဲ့ၾကားက မုန္႔ဖိုးကေလး အတင္းထိုးေပးလို႕  ။ ကိုၾကီးနဲ႕ မရီးကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္တဲ့ ညေနက  အေမ့ကို သတိရျပီး မ်က္၇ည္၀ဲမိေသး  အေမသိရင္ ၀မ္းသာမွာဆိုတဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႕ေပါ့ ။ ျပီးေတာ့  တစ္ေယာက္တည္းေတြးေနတာ  ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ဆိုတာ ဆိုးဆုိးေကာင္းေကာင္း  ပစ္မေကာင္းတဲ့ အသီးေတြပဲ ဆိုတာကိုေပါ့ ။

အစ္ကိုငယ္ က်ျပန္ေတာ့ မိန္းမ နဲ႕  ေမာင္ႏွမေတြၾကား ၾကားညွပ္လို႕  သူကေတာ့ အားလံုးနဲ႕ အဆင္ေျပေစခ်င္ေတာ့ ။“ မင္း အစ္မနဲ႕သာ အဆင္ေျပေအာင္ေပါင္းစမ္းပါ  ငါ့ညီရာ သူနဲ႕သာအဆင္ေျပလို႕ကေတာ့  င့ါညီတို႕အတြက္ အစ္ကိုက ျဖည့္စည္းေပးျပီးသားေပါ့ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ့  ဘ၀က  လူလြတ္ေတြလိုေတာ့  ဘယ္ဟုတ္မလဲကြာ  ညီလည္း အိမ္ေထာင္က်မွ  ဒါေတြ နားလည္မွာ ””   တဲ့ ။သူေျပာတာလည္း ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သား ။အခန္းခဏခဏ ေျပာင္းရတာ ရွက္တယ္ဆိုျပီး မ်က္ႏွာပ်က္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို စာနာလို႕ အစ္ကိုက အထုတ္ေတြ ကို သူတစ္ေယာက္တည္း ထမ္းပိုးလို႕ ။ အစ္ကို႕ကိုၾကည့္ျပီး  ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ဆိုးလို႕  ငါဘာလုိ႕မ်ားတစ္လြဲမာနေတြသိပ္ထားခဲ့တာလည္းဆိုျပီးေတာ့ပါ ။

အခုအခန္းမဟုတ္ပဲ  အခန္းေဟာင္းေလးမွာတုန္းက  ေနရတာ အဆင္မေျပ  ညည အရက္သမားေတြဆူျပီး အိမ္က  လမ္းၾကမ္းၾကမ္းေလွ်ာက္ၾကရင္ လႈပ္တယ္  ။ အဲ့အခန္းေျပာင္းတဲ့ေန႕က အစ္ကိုငယ္ လို္က္ေျပာင္းေပးမယ္ ။ညက်ေတာ့  သူဖုန္းဆက္လာတယ္  “ညီ...မင္း အခန္းတံခါးေသခ်ာပိတ္ေနာ္  သူမ်ားတံခါးလာေခါက္၇င္   ရမ္းမဖြင့္နဲ႔ၾကားလား ””   က်ေနာ္မေနရဲတာ သူသိေတာ့ ေနာက္ေန႕က်  ဖုန္းဆက္လာျပန္ေကာ   ပိုက္ဆံ မႏွေျမာေနပါနဲ႕ေတာ့ေလ  သင့္ေတာ္တဲ့အခန္းထပ္ရွာျပီး ေျပာင္းၾကတာေပါ့ တဲ့ ။အခန္းသစ္ေလး  ေျပာင္းေတာ့  အစ္ကို႕ကုိ သနားတာနဲ႕  အသိတစ္ေယာက္ကို အကူညီေတာင္းျပီးေျပာင္းျဖစ္ၾကတယ္ ။ အခန္းသစ္ေလးရေတာ့ ၀မ္းသာအားရ ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့  က်ေနာ္ေပ်ာ္ေနသလို  သူလည္းစိတ္ခ်သြားတဲ့ အသံနဲ႕။

ပိတ္ရက္မွာ  သူ႕အခန္းသြားလည္ေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ အေၾကာ္အေလွာ္ေလးေတြ လုပ္ထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ကားဂိတ္ကို စက္ဘီးကေလးနင္းျပီး လိုက္ပို႕တုန္းက အငယ္တုန္းက ခေလးဘ၀ေတာင္ျပန္သတိရမိပါရဲ့  အငယ္တုန္းကလည္း အစ္ကို က်ေနာ့္ကို အဲ့လို စက္ဘီးေပၚတင္ျပီး ခဏခဏ တင္နင္းခဲ့ဖူးတယ္ ။မုန္႕ဖိုးေပးဖုိ႕က်  ကပ္ေစးနည္းတယ္ဆိုျပီး  စကားနာထိုးခံရတဲ့ အစ္ကိုက ျမိဳ႕ၾကီးမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္း ဖိနပ္ တစ္ရံကို ၂ ႏွစ္ေလာက္စီးတာေတြ႕ေတာ့   လွတာျမင္ရင္ ေရွ႕ေနာက္မၾကည့္ပဲ  ၀ယ္မိတဲ့ က်ေနာ့္ကို က်ေနာ္ေတာင္ ရွက္မိပါရဲ့ ။ တက္စ္စီ  စီးဖို႕ ေ၀လာေ၀း  ဖရီးကားေစာင့္စီးတဲ့ အစ္ကိုတို႕လင္မယားၾကည့္ျပီ  သူတို႕  ေခြ်တာျခင္းကို နားလည္စာနာမိေတာ့တယ္ ။ “တစ္ခ်ိန္က် ကိုယ့္မိဘနားျပန္ေနနိုင္ဖို႕  ေငြကေတာ့စုရမွာေပါ့ေလ  ရတုန္းေလး  မင္းအစ္မဆိုလည္း  အလုပ္လႊတ္ခ်ိန္ေလး စက္ရံုမွာ ေကာ္ဖိီေလးေဖ်ာ္ေရာင္းေသးတာပဲ ပိတ္ရက္ဆိုလည္း  ဘယ္မွမသြားပဲ အိမ္မွာပဲ နားေနလိုက္တယ္ အျပင္မထြက္ရေတာ့  ဘာမွမကုန္ေတာ့ဘူးေပါ့ကြ ”  သူ႕တြက္ကိန္းနဲ႕သူေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ ။

““ ငါ့ညီလည္း ေငြကေလးေခြ်တာစု ၾကားလား ခု  အေျခတက်ေလးျဖစ္ျပီဆိုေတာ့  ေနာက္ႏွစ္သၾကၤန္ေလာက္  မိသားစုေတြ  စံုစံုလင္လင္ ရြာျပန္ျပီး  အလွဴအတန္းေလး  လုပ္ၾကတာေပါ့ ”   တဲ့   က်ေနာ္လည္း ဟုတ္ကဲ့လို႕သာ ေျဖလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့  က်ေနာ္တို႕ေတြ ဒီ့ထက္ပိုျပီး အိမ္မေ၀းပါရေစနဲ႕လို႕  အခါခါစိတ္ထဲ ဆုေတာင္းမိပါရဲ့ဗ်ာ ။ ေသြးဟာ ေရေလာက္မက်ဲပါဘူး  အေရးၾကီးေသြးနီး ဆိုတ့ဲ စကားပံုေတြဟာလည္း   အလြယ္တင္မွတ္လာတာလို႕ က်ေနာ္ေတာ့မယူဆဘူး  ။ ကိုယ္ကသာ  စိတ္ဆိုးမယ္ စိတ္ေကာက္မယ္  ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြေတြ႕  အစ္ကိုေတြအေၾကာင္းတိုင္တတ္တယ္  အစ္ကိုေတြကေတာ့ က်ေနာ့္အေၾကာင္း  တုိင္တာမရွိ ။ ခုထိ အစ္ကိုေတြက  က်ေနာ့္ကို  မင္းနဲ႕ ငါ ေတာင္စကားမဆိုၾကပါပဲ က်ေနာ္က ဘာလို႕ သူတို႕အေပၚဆိုးေနပါလိမ့္ေနာ္ ။

အစ္ကိုၾကီးကုိ သူ႕အေပါင္းသင္းေတြက  “ ကိုၾကီးညီ အငယ္ေကာင္က  အေသာက္စားလည္းကင္းတယ္္ကြ၊  ပညာခံေလးကလည္းရွိေတာ့  အဆင္ကိုေျပလို႕ ”  အရက္၀ိုင္းမွာ ေျမွာက္ေျပာတာလား  ဘာလားမသိေပမယ့္ သူကေတာ့  ျပံဳးျဖီးလို႕ဆိုလား  မရီးက တစ္ဆင့္္ျပန္ေျပာျပတာ ။ အစ္ကိုငယ္က်ျပန္ေတာ့ သူ႕မိန္းမကို  စကားနဲ႕ေလေျပထိုးတာက အရွိန္ကေလး ခပ္ရရေပါ့  “ ငါ့ညီေလးရွိေတာ့  ငါ့မိဘ စားရတာေပါ့ကြ  တို႕ေတြ ခေလးၾကီးတစ္ေကာင္လံုး  အေမတို႕ဆီ ပို႕ထားတာ ဟုတ္တိပတ္တိလည္း မေထာက္ပံ့ျဖစ္  အခု ငါ့ညိီ  လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ ငါကေတာ့ ကူညီရမွာပဲ  ေအး   မင္း မေက်နပ္ရင္ေျပာ ငါ အိမ္ေဖာ္က ဆင္းရမလား ”  တဲ့ သူက မူးရင္ အဲ့လို ဂ်စ္တြန္းတြန္းတာေတြ  ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တယ္ ။

အရင္ပို႔စ္ေတြ ေရးဖူးတုန္းကလိုပဲ   ျပန္သတိိရမိတယ္  သူတို႕ေတြဟာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့  အဆင္သင့္ရွိေနၾကတဲ့သူေတြပါပဲ   သူတို႕ေတြ မူးမူး ဆိုးဆိုး  ေပါ့ သူတို႕ညီေလး က်ေနာ္ ေၾကာင္ေခ်း ကိုေတာ့  သူတို႕ အၾကြင္းမဲ့ ခ်စ္ၾကေလရဲ့  က်ေနာ္တို႔ညီအစ္ကိုေတြဟာ ခြဲျခားမရတဲ့  အေမက ေမြးတဲ့ အေမခ်စ္သားေတြဆိုတဲ့  ခ်စ္ျခင္းတရားေတြနဲ႕  ညီေနာင္သံေယာဇဥ္ေတြ  ခိုင္ျမဲေနၾကတုန္းပါပဲ ။

 


Thursday, March 21, 2013

ခုတေလာ...




ဘေလာ့ရပ္၀န္းၾကီးတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လို႕ေနတယ္   အဲ့လိုျဖစ္တိုင္း တဂ္ပို႔စ္ေလးေတြကအပ်င္းထူေနၾကေသာ  ဘေလာ့ဂါေတြကို ပုတ္ႏႈိးစျမဲပါပဲ  ။ က်ေနာ္လည္းေရးခ်င္တာေတြမ်ား ေျပာခ်င္တာေတြမ်ားေပမယ့္  ဘာမွလည္းဟုတ္တိပတ္တိမေရးျဖစ္ဘူး   ။ တဂ္ပို႔စ္ေလးေတြဆိုရင္ေတာ့ေပ်ာ္တယ္   သိပ္စဥ္းစားစရာမလိုပဲ   ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးေရးလို႕ရတာမို႕ပါ   တဂ္ေပးတဲ့  အစ္မသက္ေ၀ ကိုေက်းဇူးဗ်  ။ က်ေနာ္ေရးခ်င္တဲ့စာဆို   အဲ့လုိပဲ   ေရးခ်င္တယ္ေျပာမိေကာ  နာမည္တပ္မခံရပဲ ေရးဖုိ႕က်ေတာ့  ေအာင့္သလားလို႕  ဘေလာ့ဂါဆိုတာလည္း  အထာၾကီးေတြနဲ႕သူေတြလည္းရွိတယ္မို႕လား အဲ့အထဲ ကုိယ္လည္းပါတယ္ း)
ေတြးေနမိတာက
(၁) ဘ၀ဆိုတာ  ထင္တာေတြနဲ႔ ျဖစ္လာတာေတြ  ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္တူမက်နိုင္ဘူးဆိုတာ  ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ေန႕ရက္ေတြ  ရင့္က်က္လာတာနဲ႕ အမွ်ပိုပိုသိလာတယ္  ။ တက္က်ိဳးရင္  လက္နဲ႕ေလွာ္  ဒီေနရာေရာက္ ဒီ က ကြက္နဲ႕က  ဟိုေနရာေရာက္ေတာ့ ဟို က ကြက္နဲ႕ က  ေပါ့  ေျဖသာရင္ ေနသာေပမယ့္  ေျဖသာဖို႕  အားယူရတာက ခက္တယ္ ။
(၂) ေန႔ရက္ေတြ ကုန္ျမန္တာကို  ထူးဆန္းေနေတာ့တာ   ငါ ဘာမွလည္း မျဖစ္ေသးဘူးဆိုတဲ့ အေတြး ခဏခဏ ၀င္ေနမိတယ္ ။

(၃) ေဗဒင္မယံုတဲ့သူတေယာက္ကို ေဗဒင္ထဲမွာပါတဲ့ ေန႔စြဲေတြက လွည့္ျဖား ဖမ္းစားေနတဲ့ အေၾကာင္း (နီးေတာ့ နီးေနပါျပီစေနၿဂိဳလ္ဟာ လွလွပပကို ထြက္ခတ္ ခတ္ေနတာပဲ)

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက
အင္းးေမာင္မ်ိဳး  မင္းတစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ေတာ့  ေယာင္ေပေပ လုပ္မေနနဲ႕ ။

က်န္းမာေရး
အေကာင္းၾကီးလည္းမဟုတ္  အဆိုးၾကီးလည္းမဟုတ္  ၆ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ တက္လည္းမတက္  က်လည္းမက် ပဲ  ထိန္းထားတဲ့  ၄၅ ကီလိုဟာ        ကီလိုေလာက္က်သြားလို႕ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ေနတယ္ ။ အိပ္ခန္းမွာ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္  အိပ္မေပ်ာ္တာလည္းပါတယ္  ။ ခုေတာ့ ေနစရာ လည္းအဆင္ေျပ အလုပ္ကေလးလည္းအဆင္ေျပျပီမို႕   ျပန္ဂရုစိုက္ေနတယ္    အသီးရြက္ေတြနဲ႕   ၾကက္ဥကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာ္စားတယ္ ။အိပ္ေရး၀ေအာင္အိပ္တယ္  ။ ေရမ်ားမ်ားေသာက္ေနတယ္ ။ စိတ္က်န္းမာေရးကေတာ့ တက္လိုက္က်လိုက္နဲ႕ပါပဲ  ပံုေသမဟုတ္  ေသခ်ာတာကေတာ့မရူးေသးဘူး  ရူးရင္လည္း  အခ်စ္ရူးပဲ  ျဖစ္ခ်င္တာ က်န္တာမရူးပါရေစနဲ႕   ခ်စ္ဖူးတယ္  အိုးဟိုး  ကိုယ္မလြယ္ဘူးရူးနိုင္တယ္   အားဟား  အာဟား (  ဦးခ်စ္ေကာင္း)  :P

ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက
စာအုပ္ေတြက  မဲေဆာက္မွာတုန္းက  စင္ကေလးနဲ႕ကို ရွိတာ  ေျပာင္းေတာ့ ယူလို႕အဆင္မေျပတာနဲ႕ မယူခဲ့ရဘူး ။  ေကာ္ပံုၾကီးနဲ႕ ထည့္သိမ္းခဲ့ရတယ္ ။  ခု ပါလာတာ  ၄ အုပ္ပဲရွိတယ္    အဲ့တာေတြအျပင္   အီးဘြတ္ (  အညာသူ အညာသား- ခင္ခင္ထူး၊  စာေပလူၾကမ္းသမား ေအာင္သင္း ၊  ၀င္း၀င္းလတ္ - အခ်စ္၏ေနာက္ဆက္တြဲ )  အဲ့တာေတြ ဖတ္ေနတယ္ ။
ေရာက္ေနၿဖစ္တာက
ေနရာသစ္ေနတစ္ေနရာ  …. အားလံုးအသစ္ေတြပဲမို႕  အလြဲေတြလည္း အမ်ားၾကီး  မိုးပ်ံရထားစီးေတာ့  လြဲတာေလးေျပာျပအံုးမယ္  အသိ္တစ္ေယာက္နဲ႕ ခ်ိန္းထားတာ  ဘုန္းၾကီးလူနာတစ္ပါး ေဆးလာစစ္တာနဲ႕   ကုသုိလ္ျဖစ္ စကားျပန္သြားလုပ္ေပးတာပါ  ကားေတြမွားစီးျပီးး ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀း ေရာက္သြားတယ္ ။  တက္စ္စီ  စီးမယ္ဆိုလည္း ကားၾကပ္တာနဲ႕ ဘယ္လိုမွ  အဆင္မေျပ အဲ့ေတာ့ ရထားတက္စီးရတာေပါ့  ဘယ္နားလက္မွတ္ျဖတ္ျပီး ဘယ္လို စီးရမွွန္းလည္းမသိပါဘူး  အဲ့ေတာ့ ေကာင္တာမွာသြားေမးတယ္ အဲ့အစ္ကိုကလည္း အိပ္ငိုက္ေနျပီး   အေၾကြေစ့ပဲ  လဲေပးတယ္  ပထမ ၁၀ ဘတ္ေစ့  ၂ ေစ့ထည့္တယ္ ဘာမွလည္းထြက္မလာ  သူ႕ကိုျပန္ၾကည့္တယ္ သူက  ၄ ေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္  အဲ့ေတာ့ ကဒ္ကေလးထြက္လာတယ္  ရုပ္ရွင္ထဲကၾကည့္ထားတဲ့အတိုင္း ခပ္တည္တည္ထည့္လိုက္တယ္  ကဒ္ကေလးျပန္ထြက္လာတယ္  ဒါက ျပသနာမဟုတ္ေသး ဆင္းေတာ့ ကိုယ္ျဖတ္ထားတဲ့ လက္မွတ္နဲ႕ ပိုျပီး  တစ္ဘူတာ ပိုစီးမိသြားတယ္  ဘယ္လိုထည့္ထည့္  ကဒ္က ျပန္ထြက္လာျပီး တံခါးက ပြင့္မလာ  ဘယ္အေပါက္က ဆင္းရင္ေကာင္းမလဲဆိုျပီး  လိုက္ၾကည့္ေသးတယ္  ဘယ္မွာမွ  ထြက္လို႕မရေအာင္လုပ္ထားတယ္ ေတာ္ေတာ္ လည္တဲ့ဟာေတြ  ။ ဆိုေတာ့ ေကာင္တာသြားျပန္ေမးေတာ့  ငါးဘတ္ လိုေနတာနဲ႕ ထပ္ေပးလိုက္ရတယ္ အဲ့ေတာ့မွ  တံခါးက  ပြင့္ေတာ့တယ္    ကိုယ့္ခ်င္း ကိုယ့္ခ်င္းေတြေတာင္  ငါးဘတ္ေလးနဲ႕ တြက္ၾကတဲ့ဟာေတြမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးး ။

နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက
ေကာင္းေကာင္း ရဲ့   ညီမွ်ျခင္း ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးနဲ႕  West Life   အဖြဲ႕ရဲ့ Try Again ဆိုတဲ့သီခ်င္းေလးပါ ။

ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက
က်ေနာ္က  ကဗ်ာေတြဆို  အလြတ္မရတာမ်ားတယ္  အဲ့ေတာ့   ကိုယ့္ပါသာ ေပါက္ကရေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို   တစ္ခါတေလ  ေဘာင္ေတြမ်ားတဲ့ ေလာကၾကီးကို အရြဲ႕တိုက္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တိုင္း ရြတ္မိ ေတြးမိတဲ့ ကဗ်ာေလးေပါ့  ..
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ
ျမဲခ်င္ျမဲ  မျမဲခ်င္ေန
မေသခင္ေတာ့ ကဲခ်င္တာကဲမယ္

ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက
အလုပ္လည္းမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး  လူေတြအမ်ားၾကီး တိုးက်ိတ္ေနတာကို ၾကည့္ျပီး ေမာေမာလာတိုင္း ေတာျခံကေလးတစ္ျခံ အသင့္တင့္အိမ္ကေလးတစ္လံုး နဲ႕  အပင္ေတြစိုက္  စာအုပ္ကေလးဖတ္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္ေတာ့တယ္   အေဖာ္ပါရင္ပိုေကာင္းမယ္  ) ( တိုင္ပင္ေဖၚတိုင္ပင္ဖက္ရတာေပါ့လို႕ ေျပာမလို႕ပါ )

စားၿဖစ္ေနတာက
 မရီးလုပ္ထားေပးလိုက္တဲ့ ငါးေျခာက္စင္းေၾကာ္၊  အစ္မေၾကာ္ျပီးလုပ္ေပးတဲ့  ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေၾကာ္  ထမင္းကို   လိုသေလာက္ခ်က္ ျပီးတာနဲ႕ စားလိုက္တာပါပဲ   အျပင္စာေတြ အရင္ကစားေပမယ့္  ေစ်းမ်ားျပီး  လူေတြကလည္းတိုးေနရတာနဲ႔  မစားျဖစ္ေတာ့ဘူး  မာမားထုတ္ေတြေတာ့ အမ်ားၾကီး ၀ယ္ထားလိုက္တယ္   ပ်င္းရင္  အဲ့တာပဲျပဳတ္စားလိုက္တယ္ ။
ေသာက္ - မနက္ဆို ေကာ္ဖၤီေသာက္တယ္  ညဆို  ေရခဲ ၈ ဘတ္ဖိုး၀ယ္ျပီး  ဆဲဗင္းက ၀ယ္ထားတဲ့ စေတာ္ဗယ္ရီ ေဖ်ာ္ရည္ဗူးကို  ေဖ်ာ္ေသာက္တယ္  အရမ္းၾကိဳက္လို႕ ။

သနားေနမိတာက
နဂုိကတည္းက သနားဓာတ္ခံရွိတဲ့သူဆိုေတာ့  ကိုယ့္ကိုယ္ကိုက လြဲျပီး မ်က္လံုးထဲ  သနားစရာေကာင္းတယ္လို႕ ထင္တဲ့သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သနားတယ္ ။

လြမ္းေနမိတာက
မဲေဆာက္က  အိမ္ကေလး  ညေနပိုင္းဆို ေန၀င္ခ်ိန္ သိပ္လွတဲ့  ေနရာေလးေပါ့ ညပိုင္းဆို  အိမ္အျပင္မွာ ဖုန္းေျပာလို႕ေကာင္း  ၊ စကားထုိင္ေျပာလို႕ေကာင္းတဲ့ေနရာေလး  ခုလည္းးတစ္ေယာက္တည္း ေနရျပန္ေတာ့  အဲ့အိမ္ကေလးမွာတုန္းက  အေမရယ္ အဘရယ္ တူကေလး ၂ေယာက္ရည္ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ရယ္ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့  အိမ္ကေလးကို လြမ္းတယ္ ။

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနရတာက
၁) ျဖစ္ခဲ့ျပီးတာေတြ အတိတ္ဆိုးဆိုးေတြ  လမ္းၾကမ္းေတြအေၾကာင္း  ျပီးခဲ့တာေတြ ျပီးခဲ့ျပီပဲလို႕   ဆရာၾကီးလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕   ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနရတာ ။အေၾကာခံရတာေတြ  ကိုလည္း ေမ့ပစ္လို႕  အဲ့လူေတြကိုေတာင္ သနားသလိုလိုျဖစ္လို႕  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္  အုတ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာေရာ  မပါသြားတာကကိုပဲ ေက်းဇူးတင္စရာလို႕  ေျဖသိမ့္ေတြးတတ္လာတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေမ့ပစ္ထားတာပါပဲ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုေကာ ျဖစ္ေနတာေတြကိုေကာ ျဖစ္လာမွာေတြကိုေကာေပါ့ ေမ့ပစ္သင့္လွ်က္နဲ႕  မေမ့ပဲ ထားတာေတြကိုလည္း အတင္းေမ့ပစ္ဖို႕မၾကိဳးစားဘူး   အဲ့တာေတြကေတာ့  ျခြင္းခ်က္ေပါ့ ။


ခါးသက္ေနမိတာက
စကားလံုးခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြနဲ႕ မုသားသံုးတတ္တဲ့သူေတြ ျမင္တိုင္း ၊ နာမည္ၾကီးဖို႕ အတင္းလုုပ္ေနတာေတြျမင္တိုင္း  ၊အမွန္ကို သတၱိရွိရွိမေျပာေတာ့တဲ့ အရင္လို  စိတ္ထဲရွိတာကို  ၀ိုင္းဒိုင္းမက်ဲေတာ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္လည္း ခါးသက္တာပဲ ။ ဒါေပမယ့္  အခါးက  ေလေရာဂါကိုေပ်ာက္ေစတယ္တဲ့  က်ေနာ္က ေလနာေရာဂါရွိေတာ့ အခါးက က်ေနာ္နဲ႕တည့္တယ္  ခါးခါးေလးလည္းေကာင္းပါတယ္ ။

တမ္းတေနမိတာက
ေျပာရင္လည္း ယံုမွာမွ မဟုတ္ပဲ မေျပာေတာ့ဘူး  အခ်စ္နဲ႕ ပက္သက္ျပီး ေမာင္မ်ိဳး ဘာေျပာေျပာ မယံုေတာ့တဲ့  ပိတ္သတ္ၾကီးကို မုန္းဒယ္ ။

ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက
ကိုယ့္ကိုယ္ကို   ငါအေကာင္ေသးေသးပိန္ပိန္ေလးနဲ႕   အလုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္စံုေအာင္လုပ္နုိုင္တာပဲလို႕   သနားရင္း  ခ်ီးက်ဴးမိတယ္
ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက
စာသူခိုးေတြ  ။ အရင္တုန္းကလည္း ၾကားေနရ ျမင္ေနရတာပါပဲ   ဒါေပမယ့္ အဲ့တာေတြျမင္တိုင္း  အထင္ေသးမိတုန္းပဲ  ကိုယ့္မယားမဟုတ္ပဲ  အသားယူျပီး ေပါင္းေနၾကတဲ့သူေတြနဲ႕တူတယ္ ။


ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရ
ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးးတဲ့ အရပ္ 

ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ
အေၾကြးျမန္ျမန္ဆပ္နိုင္ဖို႕  

မုန္းတီးေနမိတာက
မရွိပါဘူးေလ  ျပီးေတာ့   မမုန္းတတ္ေအာင္လည္း  အျမဲၾကိဳးစားတယ္ ။

ခ်စ္ေနတာက
မေန႕ကတင္ ၀ယ္လာတဲ့  အိပ္ယာခင္းအျပာေလးပါ 



စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ထဲကိုပဲ ျမန္တယ္လို႕ထင္သြားလိုက္    ေႏွးတယ္လို႕ထင္သြားလိုက္နဲ႕   ဂနာမျငိမ္ျဖစ္တတ္တဲ့   က်ေနာ့္ရဲ့ စိတ္ကိုပါ  တကယ္ဆို ဒီအရြယ္ဟာ ထိုက္သင့္တဲ့  တည္ျငိမ္မႈေလးရွိသင့္ေပမယ့္  အေျပာင္းလဲေတြ မ်ားတဲ့ ကာလမွာ  စိတ္ေတြကလည္း   ျမန္လိုက္  ေႏွးလိုက္  ျဖစ္ေနတတ္တာကို စိတ္ပ်က္မိပါတယ္ ။

စြဲလန္းေနမိတာက
ၾကည္နူးစရာအခ်ိန္ေတြကို ျပန္ေတြးရတာကို ၾကိဳက္တယ္္ ။  မိသားစုနဲ႕ ဆံုတဲ့အခ်ိန္ေတြ   ကိုယ့္ကုိယ္ခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြနဲ႕ ကိုယ္ကခ်စ္ခင္တ့့ဲသူေတြအေၾကာင္း မၾကာမၾကာ ျပန္ေတြးရတာကို  ႏွစ္သက္စြဲလန္းပါတယ္ ။ 
လိုအပ္ေနတာက
အမ်ားၾကီးပဲ ေျပာရင္ ကုန္မွာေတာင္မဟုတ္   ….  း)  
ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာက
အသိတစ္ေယာက္ေျပာတာ မွတ္မိေနတယ္ ဟုတ္လား မဟုတ္လားလည္းမသိပါဘူး  ယံုတမ္းစကားေတြ ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္မွာ ဒါေပမယ့္ တိုက္ဆိုင္ေနလို႕  ဦးေအာင္ေဇယ်က က်ိန္စာတိုက္ထားတယ္တဲ့  ေသာင္းရင္းျမစ္ကို ျဖတ္ဖူးတဲ့သူေတြဟာ ေနာင္လည္း ဒီေနရာကို မၾကာမၾကာ ေရာက္ရမယ္တဲ့      ခု က်ေနာ္လည္း  အဲ့လိုုျဖစ္ေနေတာ့တာလားမသိ  ေသာင္းရင္းရဲ့  ဒီဘက္အျခမ္းမွာ  က်ေနာ္ေရာက္ေနပါတယ္ .

နက္နက္နဲနဲ ၿပန္စဥ္းစားေနမိတာက
စစ္မွန္တဲ့  သံေယာဇဥ္ေတြအေၾကာင္း ။

တဂ္ပို႔စ္ေတြက  ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းတယ္လို႕ေျပာတတ္ၾကတယ္ ။ ဒါေပမယ့္  ဆိုးသာမွ ဆိုးေတာ့   က်ေနာ္တို႕  ျပန္မေတြးျဖစ္တာေလးေတြကို  တဂ္ပို႔္စ္ေလးေတြက ေပးတယ္ ။  တစ္ခ်ိဳ႕ေမးးခြန္ေလးေတြက   ညဏ္စမ္းေျဖရသလို  တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့  ေပ်ာ္စရာေလးျဖစ္လိုက္  တစ္ခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ ေလးေလးနက္နက္ေတြးျပီး ေျဖရနဲ႕   အေတြးေတြ အမ်ားၾကီး တစ္ခ်ိန္တည္းျဖစ္ေစတယ္ ။

ဆက္ျပီးေတာ့   က်ေနာ့္ကို စားလံုးေပါင္းေတြ ျပင္ဖို႕  အျမဲေျပာတဲ့ ရွမ္းေလး ေန၀သန္  ကိုတဂ္ပါတယ္ ။



Friday, March 8, 2013

အခန္းမ်ား


အိမ္ဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႕အတြက္  ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္  နားခိုရာ  အေမာေျပရာ ေနရာတစ္ခုပဲ  ။ ဒါေပမယ့္  အေ၀းေရာက္သူမ်ား အဖို႕ေတာ့    အိမ္မဟုတ္ေပမယ့္   အခန္းေလးေတြဟာလည္း  အေမာေျပရာ ေနရာတစ္ခုလို႕  က်ေနာ္ေတာ့ ယူဆတယ္ ။  ရြာမွာတုန္းက  တဲအိမ္ကေလးပဲမို႕  အခန္းရယ္  မယ္မယ္ရရမရွိ  အစ္မ  ေတြအတြက္  အိမ္တြင္းခန္းေလး တစ္ခုရယ္သာ က်ေနာ္ကေတာ့ အေမ နဲ႕  အဘၾကား တိုးကပ္အိမ္လို႕ေပါ့   ။ ၂ တန္းေက်ာင္းသားတုန္းက  အစ္မရဲ့  စားေသာက္ဆုိင္ေလးမွာ ေနရင္း ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရေတာ့  ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးရယ္မို႕  ညဘက္က်   ခံုကေလးေတြ  စီ ျပီးအိပ္ရေတာ့  အဲ့တုန္းက  က်ေနာ္  အရမ္းေတာင့္တမိတာ ကိုယ္ပိုင္အခန္းေလးတစ္ခုရယ္  အိပ္ရင္း  ခံုေပၚက မလိမ့္က်ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ ေက်ာျပင္းက်ယ္က်ယ္ခ်လို႕ရတယ္ဆိုရင္   ေက်နပ္ျပီး  ။ ဒါေပမယ့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား အထိ  ဆိုင္က်ဥ္းကေလးထဲမွာ  အဲ့လိုအိပ္ခဲ့ရတာဆိုရင္ေတာ့  ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္လို႕ ဆိုရက္ၾကေလမလား ။

အလုပ္၀င္ေတာ့  အလုပ္ကေနရာေပးတယ္ဆိုေပမယ့္  ေဟာၾကီးျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး  ျပီးေတာ့  ေလွကားအတက္ဆင္းနဲ႕နီးေတာ့   ေနရတာမသင့္ေတာ္တာနဲ႕  ကိုယ့္ပါသာ အခန္းလိုက္ကာေတြ၀ယ္  အခန္းေလးဖြ႕ဲလို႕  အခန္းကေလးျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ရတယ္  စာအုပ္စင္ကေလးရွိမယ္  အ၀တ္တန္းတစ္ခုရွိမယ္  တိုလီမိုလီ ထည့္ဖို႕  ျခင္း ၃ ျခင္းေလာက္ရွိမယ္    အဲ့တုန္းက က်ျပန္ေတာ့ က်ေနာ္လိုခ်င္တာ   အခန္းတံခါးေလးပါတဲ့  အခန္းေလးတစ္ခန္း  လဟာျပင္ၾကီးျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ၾကီးမၾကိဳက္ေတာ့ျပန္   တစ္ခါတေလ  ေဘာ့စ္သားေလးက  ကိုယ့္အခန္းကို၀င္လို႕  ေပါင္တာမႈန္႕ေတြ  ဖ်ဴးတဲ့ အခါဖ်ဴး  စာအုပ္ေတြ ဖြလိုဖြနဲ႕   ေဒါသေတြ  ငယ္ထိပ္တက္ေဆာင့္ေပမယ့္လည္း  သည္းခံရတာ အခါခါ   မရွိမယ့္ ရွိမယ့္ ေငြတုိ ေငြစ ကေလးလည္း ေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ေပါ့  အဲ့လိုအခါမ်ားဆို  ေလာကၾကီးကို စိတ္ကုန္ခ်က္  မရွိပါဘူးဆို ေငြက ေပ်ာက္ေတာ့  ခံစားခ်က္က  သူေတာင္းစား ခြက္ေပ်ာက္တဲ့  ခံစားခ်က္နဲ႕ေတာင္  ဆင္ေနမလားမသိ ။

မႏွစ္က  အေမ နဲ႕ အဘ လာေနေတာ့  ကိုယ့္အိပ္မက္ကေလးေတြ  ျပည့္လို႕ေပါ့  တိုက္ခန္းေလးတစ္ခန္းမွာ  ခ်စ္တဲ့ အဘ နဲ႕ အေမ ရွိတယ္  မနက္မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ထိ မပ်င္းေစရမယ့္  တူဆိုးေလး ၂ေကာင္ရွိမယ္ ။ ဒီ ခံစားခ်က္ကေလးကလည္း  လပိုင္းေလာက္သာ  စားစရိတ္ ေနစရိတ္ၾကီးတဲ့ ေနရာမွာ ၾကာၾကာရပ္တည္နိုင္ဖို႕ဆိုတာကလည္း    အေျခေနကမေပးျပန္  မိဘေတြ ျပန္ေတာ့  တိုက္ခန္းေလးမွာ  တစ္လေလာက္ထပ္ေနလိုက္ေသး ထမင္းအိုး မႈိိတက္ေနတာကိုလည္း ေဆးခ်င္မွေဆးတယ္   အိပ္ယာလည္း ေခါက္ခ်င္မွ ေခါက္တယ္  ထမင္းစာရင္     ခ်က္ရမွာ ပ်င္းလိုက္တာ  ဗုိက္လည္းဆာလိုက္တာဗ်ာလို႕  ေလသံပစ္လိုက္တာနဲ႕ ေျခရင္းခန္းက  သိပ္သေဘာေကာင္း သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အန္တီၾကီီးက  ထမင္းစားဖို႕  အတင္းလာေခၚေကာ တစ္ခါ ႏွစ္္ခါေလာက္ မူေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်  အန္တီၾကီး အိမ္မွာ ပဲသြားသြားစားလိုက္ေတာ့တယ္ ဟင္းခ်က္စရာေလး ၀ယ္ထည့္ေပးျပီးေတာ့ေပ့ါ ။

ေနရာသစ္တစ္ခုကို  ေျပာင္းလာျပန္ေတာ့  အလုပ္မရခင္စပ္ၾကား  ညီမ၀မ္းကြဲေလးေတြအခန္းမွာ ေနရျပန္  ညီမ  အပ်ိဳေလးေတြဆိုျပန္ေတာ့  သူတို႕လည္းေနရတာမလြတ္မလပ္   ျပီးတဲ့အခါ  သူတို႕ဘဲဘဲေတြဆီက  ညဘက္ဖုန္းလာတဲ့အခါက်  စကားေျပာရတာ မလြတ္လပ္ဘူးထင္ပါ့ ““  နင္ကလည္း ေျပာရတာသေဘာမေပါက္  ငါတို႕ အစ္ကိုေရာက္ေနလို႕ဆို  စကားေျပာလို႕မလြယ္ဘူး ေနာက္မွဆက္ေတာ့ ဒါပဲ  ””  ညီမေတြက  ကိုယ့္ကို အားနာလို႕ အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႕ စကားမေျပာၾကေပမယ့္  ကိုယ္က  ဘယ္သူခ်စ္ျခင္းမွ ခြဲခ်င္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး း)  ။ အိမ္ရွင္ သူေဌးက အခန္းေတြ  ဖြဲ႕ထားလိုက္တာမ်ား ေနရာလြတ္ေတာင္မရွိ  ဖုန္းေျပာလည္းမလြတ္လပ္  စားျပီးလည္း အခန္းထဲ  ခ်က္ျပဳတ္ေတာ့လည္း အခန္းက်ဥ္ေလးထဲ    ဒီ့ထက္ဆိုးတာက   တိုက္ခန္းတစ္ထပ္မွာ  အိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္း  တစ္ခန္းပဲရွိေတာ့  သံုးရတာ လံုး၀ အဆင္မေျပ  သိပ္စိတ္ညစ္ဖို႕ေကာင္းတာပဲ ေရခ်ိဳးလည္းတန္းစီေစာင့္ရ   အိမ္သာ၀င္ျပီဆိုတာနဲ႕   က်ေနာ္က နည္းနည္း ၾကီးက်ယ္ေတာ့  ေခါင္းျမီးၾကီးျခံဳလို႕ေပါ့  ကိုၾကီီးက်ယ္အတြက္ သင္ခန္းစာေတြပဲထင္ပါ့ဗ်ာ    တစ္ခါတေလ က်ေနာ္တို႕  ဘ၀မေမ့ဖို႕  ရြာမွာတုန္းက  ျခံဳေတာတိုးခဲ့ရတာေတြကို  ျပန္အမွတ္ရဖို႕ လို႕ေအာင့္ေမ့ျပီီး    စိတ္ကိုေျဖေလွ်ာ့ရျပန္ ။

တူေတာ္ေမာင္ က  ေျပာမရ ဆိုမရ  ဒီဦးေလး ေဘးကေန တြတ္ထိုး ( စကားအစပ္မျပတ္ ဆံုးမ)  ေနနိုိင္မွ ေတာ္ကာက်တာ  အဲ့ေတာ့ သူ႕နဲ႕ နီးနီးနားနားေနရေအာင္ဆိုျပီး  အခန္းထပ္ေျပာင္းရျပန္   တကယ္ေတာ့  က်ေနာ္က  အခန္းေျပာင္း  ပစၥည္းေတြ ေရႊ႕ရတာေလာက္ စိတ္ရွဳပ္တာမရွိဘူး     ဒါေပမယ့္လည္း  ဘ၀ က  ဘာမွအတည္မက်ေသးေတာ့ ေျပာင္းရျပန္ပါေပါ့   ကိုင္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အခန္းေတြမဟုတ္ေပမယ့္  အေ၀းက ျပန္လာတိုင္း  ကိုယ့္အခန္းေလးထဲေရာက္လိုက္ရရင္ကိုပဲ  စိတ္ခ်မ္းသာလို႕ ။နီွးနီးနားနား အလုပ္ရွာ  အလုပ္ကရျပန္ေတာ့ ကိုယ္နဲ႕မကိုက္ျပန္   ေရၾကည္ရာ ျမက္နုရာေတြကိုထပ္ရွာရျပန္တာေပါ့  အလုပ္ကေလးရတဲ့ဆီီ  ေရႊ႕ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့  သူတို႕က တစ္ေနရာ ကိုယ္ကတစ္ေနရာ   တစ္ေယာက္တည္း ေနရတဲ့ ဘ၀ကလည္း   ျငီးေငြ႕စရာေကာင္းခ်က္ ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ဘူး  အေဖာ္ရွာဖို႕ဆိုတာကလည္း အစြမ္းအစ ကမရွိ   အဲ့ေတာ့  ႏွစ္ေယာက္တည္းကမၻာမဟုတ္ပဲ တစ္ေယာက္တည္း ကမၻာကို  ျဖတ္သန္းဖို႕ က်ေနာ္  အခန္းရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ရအံုးမယ္ ။

အခန္းထဲက ေႏြးေထြး လံုျခံဳမႈမ်ိဳးကို က်ေနာ္ႏွစ္သက္တယ္    အေ၀းေရာက္သူမ်ားအဖို႕  အခန္းေလးတစ္ခန္းဟာ မိမိအိမ္ရဲ့  လံုျခံဳမႈမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္  ခပ္ဆင္ဆင္  ေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကို ေပးနိုင္တယ္လို႕  ခံစားရတယ္ ။ က်ေနာ္တို႕ေတြ အခန္းေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားအထိ  ေျပာင္းေနရအံုးမွာပါလိမ့္ ၾကင္နာသူမရွိတဲ့  အခန္း  အေဖာ္မရွိတဲ့ အခန္းမွာ တစ္ကိုယ္တည္းသမားတစ္ေယာက္  အခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္သန္းေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့  ေသခ်ာတယ္  အဲ့အခန္းက  က်ေနာ့္ကို ခံစားမႈအသစ္ေတြ ျပီးေတာ့ ညည က်ေနာ္မပ်င္းဖို႕ ေရစက္က်သံပဲျဖစ္ျဖစ္  ပတ္၀န္းက်င္က  အသံတစ္ခုခုျဖစ္ျဖစ္  ေဘးအခန္းေတြက  စူးစမ္းအၾကည့္ေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္  ခံစားမႈ အသစ္ေတြ ရေစနုိင္မွာပါ ။ ျပီးေတာ့ စားေရးပ်င္းေနတဲ့ က်ေနာ့္အာရံုေတြကို က်ေနာ့္အခန္းသစ္ေလးက  စားေရးခ်င္စိတ္ေတြ ေပးနိုင္ပါေစလို႕  ဆုေတာင္းမိပါရဲ့ ။ အခန္းသစ္ကေလးကို ေရာက္တဲ့အခါ  ခံစားမႈ အသစ္ေလးေတြ ေဖာက္သည္ခ်ပါအံုးမယ္ ။



LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...